Ten pałac, to jest infrastrukturalny i architektoniczny skarb narodowy – własność całego narodu, a nie tylko Warszawy, gminy, dzielnicy, czy jakiejś spółki. Taka była intencja darczyńców i takowej tylko szubrawiec nie dochowa.

Polski nigdy wcześniej, ani współcześnie, ani w przyszłości – zważywszy na wszystkie jego cechy: znakomite materiały budowlane  i staranne wykonanie; tam po 60-ciu latach eksploatacji, nic się ani odłupuje, ani obsypuje i wszystko funkcjonuje znakomicie – nie będzie stać na stworzenie takiej budowli; dumy  Polaków i Warszawiaków, a przedmiotu zazdrości i zawiści wielu obcokrajowców.

Tego skarbu trzeba strzec, jest bowiem bezcenny.

Zaś polskojęzyczną agenturę chętnych do jego zburzenia – lobbystów /najpewniej zachodnich firm deweloperskich mających zakusy na 20-to paru hektarową działkę w centrum miasta/  należałoby przesłuchać na okoliczność  usiłowania sabotażu, i zważywszy skalę, zdrady stanu i: ile im obiecano za udostępnienie owego terenu?

Adam Czochralski      17.11.2017